Rasim Özdenören'i yıllar önce amcamım Üsküdar'daki Kaknüs Kitabevi'den aldığı Gül Yetiştiren Adam kitabıyla tanımıştım. Daha önce Ankaradaki Bileşik Kitabevinde rastlaşırdık. Keşke vakit ayırıp da sohbetlerine eşlik etseydim diye hayıflanıyorum şimdi.
Rasim Özdenören'in devlet memuru olduğunu ise İranda bulunduğum yıllarda öğrenecektim. Eski adı DPT olan Kalkınma Bakanlığında çalışan bir ağabey bahsetmişti. Rasim Özdenören, Haşim Kılıç ve Necip Fazılla olan anılarını anlatırdı. Iran dönüşü Ankarada kalsaydım mutlaka el öpmeye gidecektim. Olmadı.
Ali Haydar Aksal, Rasim Özdenören hikayelerini incelediği kitabında ona karşı duyduğu hayranlığı hiç gizlememiş. Yazı hayatının başlangıcında Rasim Özdenören ve Cahit Zarifoğlundan nasıl istifade ettiğini anlatmış.
Kitapta hikayelerin detaylı incelemeleri var, öyle ki bazı bölümler sadece hikayelerdeki kahramanları incelemiş. Kitaptan tam istifade için hikayelerin Hepsini okumak gerekiyor. Ben bütün eserleri okumadığım için biraz eksik kaldım istifade noktasında.
